وبلاگ ادبی مریم غفاری جاهد(دکترای ادبیات فارسی)
وبلاگ ادبی مریم غفاری جاهد(دکترای ادبیات فارسی)
درود بر روان نیاکان باستانی ما که پلیدی را می شناختند و احکام آنرا نیز می دانستند. این هم نمونه ای از اوستا:اوستا ، جلد دوم، صفحه 726 بند 46-49(وندیداد فرگرد ششم)پرسش : ای دادار جهانِ استومند!ای اشَوَن!دروج«نسو»{پلیدی مردار}تا چه اندازه از آبی روان را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید؟اهوره مزدا پاسخ داد: سه گام از پایین دست آب،نه گام از بالا دست آب و شش گام از پهنای آب. تا هنگامی که مردار را از آب بر نگیرند،آن آب پاک و آشامیدنی نیست. پس باید مردار را از آب بیرون کشند و بر زمین خشک فرو گذارند.پس از آن که مردار بر گرفته شد و آب سه بار {سه موج}گذشت، آن آب پاک است و ستوران و مردمان می توانند مانند پیشتر از آن آب بیاشامند.