باغ زیبای خوابگاه ما پر از پرندگانی است که برخی از صبح تا شب و برخی از شب تا صبح جیغ می کشند.‌یک‌تعدادیشان‌مرتب‌داد‌می‌زنند:کو؟کو؟کو؟‌ کو؟کو؟کو؟ من نمی دانم اینها هر روز چه چیزشان را گم می کنند؟؟؟ عقلشان هم نمی رسد به جای اینهمه داد و فریاد و مردم آزاری، بگردند پیدایش کنند!زبان آدمیزاد هم سرشان نمی شود که بهشان بگوییم، به خدا ما هم نمیدانیم خیلی چیزهایمان کو، ولی اینقدر داد و فریاد نمی کنیم.خب ما که دیوانه شدیم از دست شمااااا!