باغ زیبای خوابگاه ما پر از پرندگانی است که برخی از صبح تا شب و برخی از شب تا صبح جیغ می کشند.یکتعدادیشانمرتبدادمیزنند:کو؟کو؟کو؟ کو؟کو؟کو؟ من نمی دانم اینها هر روز چه چیزشان را گم می کنند؟؟؟ عقلشان هم نمی رسد به جای اینهمه داد و فریاد و مردم آزاری، بگردند پیدایش کنند!زبان آدمیزاد هم سرشان نمی شود که بهشان بگوییم، به خدا ما هم نمیدانیم خیلی چیزهایمان کو، ولی اینقدر داد و فریاد نمی کنیم.خب ما که دیوانه شدیم از دست شمااااا!
زیبا بود
خوب اشتباه می کنیم ما هم اگر گم گشته ای داریم باید بگیم کو کو
مردم آزاری که نباید بکنیم باید بگردیم پیدا کنیم، پیدا هم نمی شود که، ما فقط استعداد گم کردن داریم: